از نواختن سه تار تا فتح آرارات/ مهندسانی که به دروازه های علم محدود نمی شوند

صحبت از مهندسی که شود، تصویر مدرک های خاک گرفته در گوشه کمد و یا بچه های فامیل بیکار، شاید اولین چیزی است که به ذهن برسد.

کسانی هستند که از مهندسی، - ایسنا/آذربایجان شرقی صحبت از مهندسی که شود، تصویر مدرک های خاک گرفته در گوشه کمد و یا بچه های فامیل بیکار، شاید اولین چیزی است که به ذهن برسد.

کسانی هستند که از مهندسی، صرف مدرک گرفتن و خانه نشینی را در پیش می گیرند اما مهندسانی هم هستند که در کنار اخذ مدرک، به علم اندوزی خود اکتفا نکرده و در پی فتح ابعاد دیگری از دنیا مشغول هستند.

به مناسبت فرا رسیدن پنجم اسفندماه، روز مهندس و زادروز خواجه نصیرالدین طوسی که در زمان خود، مهندسی تمام عیار بود، پای صحبت های دو مهندس توانمند تبریزی می نشینیم که هر یک با تلاش و پشتکار فراوان در پی خواسته های خود پیشرفت کرده اند و علاوه بر مهندسی، موسیقی، آواز، ورزش، آموزش و .

را در اولویت زندگی خود قرار داده اند.

مهندس اتابک عطری، یکی از همین مهندسانی است که از شاگردان استاد حسام الدین سراج بوده و توانسته موسیقی را در بطن زندگی خود بگنجاند و در کنار کارهای ساختمانی و ساخت و ساز که روحیه ای خشن می طلبد، سه تار بنوازد و آواز بسراید.

وی 46 ساله بوده و از سال 74 وارد رشته مهندسی عمران ( گرایش سازه) شده است.