روز تجلیل از مهندسان؛ آنها که زندگی مان را دلپذیرتر کردند

چه قابل ستایش اند ذهن هایی که محاسبه می کنند و دست های توانمندی که می آفرینند و رنگ می بخشند به هر شهر و دیاری.

- ایسنا/قم چه قابل ستایش اند ذهن هایی که محاسبه می کنند و دست های توانمندی که می آفرینند و رنگ می بخشند به هر شهر و دیاری.

5 اسفندماه موعد پاسداشت و ارج نهادن به مقام شامخ مردی است که شکوفایی تمدن بشر برآیند ایده های تلاشگر وی بود؛خواجه نصیرالدین طوسی بزرگمردی ایرانی که پلی ساخت از انتهای بن بست کوچه رفاه تا بیکران.

و چه روزی بهتر از خواجه نصیر؟! او مهندسی بود که امین، امانت دار، خوش خلق و نیکوکار کار، کسی که با همت و روی خوش و طبع بلند مغلولان خون خوار را رام اخلاق خوش و جهان بینی الهی اش کرد و دورانی جدید برای تاریخ ایران ساخت.

او نماد یک الگو و تراز مهندس ایرانی است.

بی گمان نام آشنا و شهره شهر هستند بدون آنکه نامی از آن ها برده شود، چنان کار دستشان در شهر هویداست که همچون مهر و نشانی آوازه فخرشان را در ذهن طنین انداز می کند.

آن ها از جامعه جدایی ناپذیرند و استحقاق شهره شدن را دارند.

مهندسین سرمایه های ارزشمند این مرز وبوم هستند و هنرشان نعمت است که زینت می بخشد این کوی و برزن را.

بی شک آفرینندگان دنیای مدرن و تکنولوژی امروز هستند که با همت شبانه روزی خود شبانه روز همگان را روشن و تابان کرده اند، افسوس که دست روزگار با