اینترنت؛ آزمون اعتبار/ عباس عبدی

آیا وعده دهنده آگاهانه خلاف واقع گفته است؟ یا به چنین وعده ای صادقانه عقیده داشتند؟ اگر دومی است، پس چرا در جهت مخالف حرکت می شود؟ - در جریان انتخابات 1400 نامزدهای انتخاباتی به طور معمول قول ها و وعده هایی می دادند.

قابل انتظار است که برخی وعده ها مبهم یا حتی فراتر از ظرفیت وعده دهنده یا واقعیات باشد، ولی اگر وعده های روشن و قابل اجرایی دادند که در عمل نه تنها به سوی تحقق آن حرکت نشد که خلاف آن وعده رخ دهد، در این صورت آنها را چگونه باید تحلیل کرد؟ برای نمونه وعده هایی درباره بورس و رونق آن داده شد که اکنون خلاف آن در جریان است.

این وعده ها را چگونه می توان تحلیل کرد؟ آیا دروغ بود یا صادقانه و ناشی از بی اطلاعی نسبت به بورس؟ یا نمونه دیگر و مهم تر اینترنت بود.

آقای رییسی در جریان انتخابات و درباره اینترنت نکاتی را گفتند که دو نمونه روشن آن چنین است: من از بچه ها در خانه سوال می کنم؛ دارید گیم بازی می کنید، چقدر وسط بازی که قطع می شود حال تان گرفته می شود؟ معلوم است که زیرساخت ها درست نیست.

در دولت مردمی اینترنت با حداکثر سرعت با تامین زیرساخت های لازم گسترش خواهد یافت و زمینه ای برای شفافیت و نظارت مردم بر عملکرد دولت خواهد بود.