چرا بسیاری با حراج هنر مخالفند؟

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - سمیه رمضان ماهی ـ پژوهشگر هنر چندی پیش نشستی در موسسه فرهنگی و هنری ایده با موضوع نقد و تحلیل حراج تهران برگزار شد که در آن پیرامون مسئله مهم و حیاتی نهاد در هنر صحبت کردم.

امروزه مسئله مهمی که در عالم هنر بسیار جدی گرفته می شود مسئله نهاد است.

تا مدت ها در تاریخ هنر، کسانی که در فضای هنری مشغول به فعالیت بودند و به تبع آنها، دیگران به پدیده ای به نام نهاد قائل نبودند.

در چنین شرایطی در واقع شی هنری دارای ارزشی بود که بالذات در هنر وجود داشت.

بعضی از اشیا نمی توانستند اثر هنری باشند چون بالذات، یعنی از حیث متریال، جایگاه هنرمند و کاربرد اثر، همچنی کیفیت ساخت، هارمونی، زیبایی و دیگر عناصر زیبایی شناسی، فاقد ارزش هنری دانسته می شدند.

همچنین در چنین نگرشی می توان با حذف نام هنرمند همچنان اینطور برداشت کنیم که اثر هنری بالذات و بالفطره دارای ارزش است؛ چون اصول خاصی اعم از سنت یا زیبایی شناسی را در خود دارد.

زمان در تاریخ می گذرد.

در طول تاریخ نظریات مختلفی پیرامون هنر و هنرمند عنوان می شود.

تصور کنید در قرن 16 هستید و وارد اتاقی می شوید که پیکره ای مرمرین از انسان درون آن اتاق وجود دارد و علاوه بر آن، کتابی نیز هست که پُـر از صفحات تشعیر و نگارگری است.