پدرانی که برچسب فراموش شدگان را بر پیشانی دارند / از دارایی دنیا فقط یک تخت امانتی دارند

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شبیه همان مادر بزرگ و پدر بزرگ قصه هایی هستند که در گوشه ذهن همه ما جا خوش کرده اند، تار های سپید موهایشان، - دلشان تنگ است برای روز های جوانی و زمانی که برای خودشان برو و بیا و شغل، اسم و رسمی داشتند، اما حالا از تمام دارایی دنیا یک تخت دارند که آن هم امانت است.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شبیه همان مادر بزرگ و پدر بزرگ قصه هایی هستند که در گوشه ذهن همه ما جا خوش کرده اند، تار های سپید موهایشان، لرزش دستانشان، چین و چروک هایی که روزگار به صورتشان هدیه داده، آلبوم های قدیمی شان که پر از عکس ها و خاطرات است.

سخن گفتن از آن ها سخت است، سخن گفتن از درد هایی که در تنهایی می کشند سخت تر، چه شب هایی را که به شوق راحتی فرزندشان آنقدر کار کرده اند و دیر وقت به خانه آمده اند، چه روز هایی را که به امید موفقیت فرزندشان دعا کرده اند، چه غذا هایی را نخورده اند تا فرزندشان تقویت شود و خوب رشد کند، چه لباس هایی نپوشیده اند تا فرزندشان خوب بپوشد.

صحبت ازپدر است، از پدرانی فرتوت و پیر که روزگاری قدرتمند و جوان بوده و بارمشکلات و سختی ها را از دوش خانواده و فرزندان خود برداشته و آن ها را به قله های موفقیت رساندند تا برای خود کسی شوند و مایه افتخار.