فیلم «ضد»؛ بازگشت به روزگار ترور

 هر چند نقطه قوت ضد ، زاویه نگاه آن است و فضا و شخصیت هایی که به دقت و درستی تصویر می شوند شوربختانه اما باید گفت فیلم در بخش های پایانی خود دچار چرخش هایی می شود که به یک دستی روایتِ زیبای آغازین ضربه می زند.

-  هر چند نقطه قوت ضد ، زاویه نگاه آن است و فضا و شخصیت هایی که به دقت و درستی تصویر می شوند شوربختانه اما باید گفت فیلم در بخش های پایانی خود دچار چرخش هایی می شود که به یک دستی روایتِ زیبای آغازین ضربه می زند.

عصر ایران؛ خشایار پارسا- ضد از جمله فیلم هایی است که می کوشد در فضایی واقع گرایانه ما را به سال های آغازین انقلاب و رودررویی نیروهای انقلابی ببرد؛ ساخته امیرعباس ربیعی و به نظر می آید در دنباله فیلم قبلی (لباس شخصی) که ندیده ام؛ اما علاقه مند شدم ببینم چرا که عمل کرد حزب توده را در همان مقطع تاریخی پی گیری کرده است.

این دست فیلم ها را دوست دارم؛ فیلم هایی چون سیانور (ساخته بهروز شعیبی)، ماجرای نیمروز (محمدحسین مهدویان)، امکان مینا (کمال تبریزی)،.

- چرا که جدا از برخی نقدهای تاریخی، به نظرم یکی از بهترین مواد برای داوری درباره انقلاب هستند.

آشنایی با این مقطع از تاریخ، یعنی شیوه برخورد انقلابیون با همدیگر، بهتر از هر امر دیگر نشان می دهد تصویر انقلابیون از انقلاب چه بوده که اگر صادقانه روایت شوند به شدت تکان دهنده �