«نـامـه ای بـه حـاج قـاسـم»

نامه ای به حاج قاسم در بخشی از شماره هفتم نشریه دانشجویی «ترمه» منتشر شد.

- نامه ای به حاج قاسم در بخشی از شماره هفتم نشریه دانشجویی ترمه منتشر شد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازباشگاه دانشجویان ایسنا، گویی همین دیروز بود که سفره صبحانه را پهن کردم، چای در فنجان ریختم و لقمه نون و پنیری گرفتم و دکمه روشن شدن تلویزیون را فشردم؛ یکی از مصاحبه هایتان در حال پخش بود، صدا و چهره تان آنقدر آرامش داشت که بدون توجه به خط سیاه کنار قاب تلویزیون محو صحبت هایتان شوم.

هنوز لقمه صبحانه را به دهان نبرده بودم که صدای مجری همچو ناقوس مرگ در گوشم پیچید ،حتما اشتباه شده و شایعه است مگر می شود شیر دیار کریمان رفته باشد مگر امکان دارد، همیشه می گفتم هیچ کس حریف حاج قاسم ما نیست، آنقدر متواضع و بی ریا بودید که همیشه حاج قاسم صدایتان میزدم حال چه می گفتند 1:20 دقیقه بامداد در فرودگاه بغداد چه اتفاقی رخ داده بود، کذب محض است حاج قاسم نرفته است.

در خماری ناباورانه خندیدم، خنده ای با اشک خنده ای با اندوه نه امکان نداشت امکان نداشت.

خط سیاه قاب تلویزیون همچون خاری در چشمم فرو رفت تازه دیده بودمش .

من یک قاسم سلیمانی ام حال دو سال از آن روز می گذرد؛ دوسال است که جای خالیتان را همه جا حس می کنیم دوسال است که می گوییم اگر حاج قاسم بود .