اینجا کمتر کسی از «چولی بافی» می داند!

چولی بافی یکی از صنایع دستی مهم و پرارزشی است که با هزینه بسیار ناچیز، ساخته می شود.

مواد اولیه این محصول، صرفاً شاخه های نازک درخت بید سفید است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

- به گزارش ایسنا، چولی بافی از گذشته های دور در خطه خراسان مرسوم بوده و افراد در مناطق مختلف برای امرار معاش و حتی سرگرمی به آن اشتغال داشتند.

اما رفته رفته همانند بسیاری از هنرها و صنایع دستی دیگر که به فراموشی سپرده شدند، اکنون در خطر فراموشی و از بین رفتن قرار دارد.

براساس بررسی های انجام شده، چولی بافی اکنون صرفاً در مناطقی از بخش درق شهرستان گرمه وجود دارد و افراد کمی به واسطه تجربیات گذشته، آن را زنده نگه داشته اند.

البته در شهر صفی آباد شهرستان اسفراین نیز تا حدودی می توان چنین اقداماتی را یافت اما آن ها بیشتر به سبد بافی شباهت دارد تا چولی بافی.

کارشناس میراث ناملموس اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی در گفت و گو با ایسنا در این خصوص می گوید: اهالی گرمه در پاییز ساقه های نازک را از درخت بید جدا می کنند.

شاخه ها که بسیار نرم و منعطف هستند با نام ترکه خوانده می شوند و تاروپود چولی را تشکیل می دهند.

دست بافته هایی که حاصل در هم تنیدن ترکه ها هستند و چولی بافی نامیده می شود.