«چو ایران نباشد...» و «بسی رنج بردم...» از کجا آمده اند؟!

فرزاد قائمی می گوید بیت های مشهور «چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد» و «بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی» از فردوسی نیستند و به او منسوب شده اند؛ - فرزاد قائمی می گوید بیت های مشهور چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد و بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی از فردوسی نیستند و به او منسوب شده اند؛ او توصیح می دهد این بیت ها از کجا آمده و بین مردم معروف شده اند.

این استاد دانشگاه و شاهنامه پژوه در گفت وگو با ایسنا درباره بیت های منسوب به فردوسی می گوید: ابیات الحاقی شاهنامه یا ابیات منسوب به فردوسی را که در میان مردم بسیار مشهور شده می توان به دو بخش تقسیم کرد؛ بخشی از این ابیات، ابیاتی است که هیچ ربطی به شاهنامه ندارد و دیگران آن ها را در قالب ابیات الحاقی به شاهنامه سروده اند و به نسخه های متأخر شاهنامه افزوده شده و بعد هم در زبان عام و خاص افتاده و به عنوان بیت فردوسی شناخته شده اند، بخش دیگر بیت هایی است که شاعران حتی شاعران معاصر مانند حبیب الله نوبخت شیرازی، بر طریق و وزن و سیاق بیت فردوسی سروده اند و به نسخه های شاهنامه هم الحاق نشده اما به دلیل کمبود دانش عمومی به عنوان بیت فردوسی در زبان مردم راه پیدا کرده و به همین شکل تداوم پیدا کرده است.