ماجرای کف بینی مرتضی ممیز توسط عطاالله امیدوار

اذان گویی می کرد، از نقاشی های دیجیتالش نمایشگاه برگزار می کرد، فیلم کوتاه می ساخت و .

؛ عطاالله امیدوار را می گوییم؛ هنرمند معماری که آثار مرتضی ممیز را درست مانند یک فالگیر کف بینی می کرد و با مشاهده آنها تمام خصوصیات کارهایش را شرح می داد.

- مدتی بود که خوشبختانه فضای هنر و رسانه کمتر با خبر فوت هنرمندی مواجه می شد و بعد از رفتن ایران درودی ـ بانوی نور ـ دیگر به نظر می رسید که پرونده از دست رفتن ها حداقل تا مدتی بسته شده باشد.

اما امروز با خبر از دست رفتن عطاالله امیدوار، این تقطیع زمانی بار دگر شکسته شد.

عطاالله امیدوار را شاید بتوان فعال ترین فردی دانست که فقط به رشته تحصیلی اش یعنی معماری بسنده نکرد و سراغ حوزه های مختلفی مانند عکاسی، نقاشی دیجیتال، ساخت فیلم کوتاه و موسیقی نیز رفت.

او که حدود 10 سال پس از مرتضی ممیز به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پا گذاشت، دو سال پیش از فوتش ـ 24 بهمن ماه سال 1382 ـ یادداشتی را در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران قرار داده بود که در آن با ریزبینی درباره ممیز و سبک کاری او نوشته بود.

این هنرمند در قسمت پایانی این یادداشت پس از اشاره ی تفصیلی به تجربیات ممیز در گرافیک و تصویرسازی، آورده بود: در حقیقت به خود اجازه دادم که یک کف بینی از استاد ممیز بکنم؛ اما اینکه چقدر به حقیقت نزدیک و دو