/گزارش/ زاگرسِ زار و بلوطِ نزار

جنگل های زاگرس این روزها حال وروز خوبی ندارند و صدای ناله هایشان تا دوردست ها می آید و یاری می جویند.

- این جنگل ها از نظر معیار اقلیم، خاک، منابع آبی، چشم انداز به عنوان عوامل محیطی و جذابیت های طبیعی، تاریخی و فرهنگی به عنوان عوامل اقتصادی و اجتماعی دارای اهمیت هستند.

عوامل طبیعی مانند خشکسالی، آفات و امراض، گردوغبار و گرمای زیاد هوا و عوامل انسانی که شامل فعالیت های کشاورزی، بهره برداری بی رویه از منابع آب، محصولات فرعی و چوب، آتش سوزی، چرای مفرط دام، عبور راه های ارتباطی و زغال گیری و .

این سال ها جنگل های زاگرس بالأخص بلوط ها را آزرده خاطر کرده است.

بنا به گفته دوستداران منابع طبیعی مهم ترین عامل اصلی تخریب جنگل های زاگرس و استان انسانی است که با تجاوز به حریم، قطع درختان و آتش زدن برای انجام فعالیت های کشاورزی به منظور تامین معیشت خانوارهای حاشیه نشین عرصه های جنگلی زنگ خطر جدی را به صدا در آورده است.

قطع درختان و قاچاق چوب، تهدیدکننده جنگل های زاگرس آرش دریک، دکترای جنگل شناسی و اکولوژی جنگل دراین باره گفت: سهم سرانه هر ایرانی از جنگل کمتر از دو دهم هکتار یعنی یک چهارم سرانه جهانی است و بنابراین لازم است توجه ما به حفظ رویشگاه های جنگلی کشور نیز چهار برابر توجه جهانی باشد.