ذهنیتی که از حیوانات برای بچه ها ساخته می شود

مجید شفیعی با بیان این که حیوانات در ادبیات کهن ما به صورت تمثیلی به کار می رفتند، می گوید این موضوع بر شناخت و نگرش انسان نسبت به حیوانات در واقعیت تأثیرگذار بوده است.

- این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با ایسنا درباره استفاده نویسندگان از حیوانات در ادبیات داستانی اظهار کرد: نویسنده ها بنابر محتوایی که در ذهنشان بوده و مخاطبی که می خواستند برای آن ها بنویسند، همچنین فرمی که برای داستان در نظر می گرفتند، کاراکترهای حیوانی را انتخاب می کردند؛ مثلا قصه های لافونتن یا هانس کریستین اندرسن.

اگر اندرسن برای جوجه اردک زشت کاراکترهای انسانی استفاده می کرد، آیا می توانست مفهومی را که در ذهن داشت به مخاطب برساند؟ او سپس گفت: در گذشته از حیوانات در داستان ها استفاده های تمثیلی می کردند و می خواستند آموزه هایی را به مخاطبان منتقل کنند، یا نویسنده ها از آن ها به صورت سمبولیک استفاده می کردند، مثلا جورج اورل در قلعه حیوانات و یا عبید زاکانی در موش و گربه .

آن ها آن کاراکترها را بسته به فرم و شکل و اندیشه های مختلف و شرایط جامعه شناسی آن زمان در داستان ها به کار برده اند و این چیزی نبوده که بخواهند از سر محدودیت به لحاظ کاراکتر حتما به کار ببرند.