خاک مدرّس

آیت الله سید حسن مدرس از نامدارترین رجال سیاسی و مذهبی ایران و روحانی مبارز شیعه است که در سال 1249 خورشیدی برابر با 1287 قمری در شهر زواره (در قریه سرابه کچو از توابع شهرستان اردستان) از توابع استان اصفهان متولد شد.

مدرس پس از راه یابی به مجلس شورای ملی به مخالفت با رضاخان برمی خیزد و این موجب شد تا در 16 مهر 1307 با دستور رضاخان دستگیر و به دامغان، مشهد، خواف و سپس در 22 مهر 1316 از خواف به کاشمر تبعید شود.

در این زمان رضاخان دستور قتل مدرس را به رییس شهربانی کاشمر داد ولی او به این کار تن نداد و در نتیجه این مأموریت به جهانسوزی، متوفیان و خلج واگذار شد.

آن ها در شب دهم آذر 1316 برابر با 27 رمضان 1356 قمری در حالی که آیت الله مدرس به انتظار افطار نشسته بود، او را در محل اقامتش با چای مسموم کرده و سپس با عمامه اش وی را خفه کرده و به شهادت رساندند.

آرامگاه مدرس پس از شهریور 1320 و خروج رضاخان از ایران، توسط اهالی محل مشخص و آرامگاهی برای وی در شهر کاشمر ساخته شد.

از آن زمان تا کنون میان مردم و فرهنگ شهید مدرس ارتباط عمیقی ایجاد شده و شهید مدرس به یکی از نمادهای شهر کاشمر تبدیل شده است.

روز شهادت آیت الله مدرس بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، روز مجلس نام گذاری شده است.