روایت روح های بزرگی که مغلوب کم توانی جسم نشدند/ این آدم ها خدا را زیباتر می بینند

این گزارش روایت نگاه متفاوت و البته زیباتر به جهان از دریچه چشم افرادیست که با اراده های آهنین و آرزوهای بزرگ، با وجود تمام محدودیت ها و بی مهری ها فعل توانستن را صرف کرده و یک شعار را رنگ واقعیت بخشیدند؛ - مریم رضی پور_خبرگزاری فارس شهرکردجمعیت زیادی در ایستگاه بودند به دلیل بارش باران تعداد ماشین ها کم بود.

30 نفری می شدیم، همه در حال غر زدن بودیم یکی به نبود ماشین، یکی عدم مدیریت شهرداری، یکی به باران بی موقع و یکی مثل من به فیلم دیدن آخر شب.

قیافه همه آشفته و عصبانی بود، نگاهم در میان جمعیت به کسی خورد که کمی دورتر، زیر یک چتر سورمه ای ایستاده بود و عصای سفیدی به دست داشت.

چهره اش خندان بود فکر کردم با تلفن صحبت می کند، خودم را از پشت جمعیت به او رساندم در همین حین تاکسی از راه رسید همه برای سوار شدن سر و دست می شکستند اما آن آقا از جمعیت فاصله گرفت تا بقیه سوار شوند.

نزدیکش شدم داشت با خودش حرف می زد گفتم خب خداروشکر صبر ایشان هم تمام شده و مشغول بد و بیراه گفتن است و از زمین و زمان گلایه می کند اما این طور نبود او دائم داشت خدا را شکر می کرد و با خودش شعرهایی درباره باران می خواند و لبخند می زد، قطرات باران را لمس می کرد و به به و چه چه می گفت.