مترجم سکوت / گفت و گو با طاهره بشیر، مترجم زبان اشاره

در سالروز درگذشت جبار باغچه بان، بنیان گذار روش های آموزشی ناشنوایان در ایران، پای صحبت طاهره بشیر، مترجم زبان اشاره نشسته ایم تا زوایای دیده نشده ای از مواجهه با ناشنوایان را روایت کنیم.

- خبرگزاری مهر ؛ گروه مجله*: زبان اشاره دنیای خاص خودش را دارد.

علی رغم همه محدودیت ها و سختی هایی که ناشنوایان به خاطر ناشنوایی و سر و کار داشتن اجباری با زبان اشاره با آن مواجه اند و نباید آنها را نادیده گرفت، زبان اشاره برای ما آدم های شنوا نوعی از آرامش و زیبایی و معصومیت را هم داراست.

زبان اشاره زبان رمز و راز است و می توان با اشاره بسیاری معانی را بدون لب گشودن بیان کرد و شنید.

همین مسأله زبان اشاره را قدری رازآمیز و جالب می کند، به خصوص که در فواید سکوت و به یک اشاره راز فهمیدن و حرف دل را شنیدن، بسیار گفته و شنیده شده است.

اولین زبانی که آدمیان نخستین با آن حرف می زدند زبان اشاره بود و از این رهگذر که بعضی فلاسفه و اندیشمندان می گویند والاترین چیزها برگشت به ابتدایی ترین آنهاست ، توجه به زبان اشاره و اندیشیدن درباره آن می تواند نکات نغز و جالبی به همراه داشته باشد.

به بهانه سالروز درگذشت جبار باغچه بان، کسی که خدمات بزرگی به آموزش نوین ناشنوایان در ایران کرد، پای صحبت خانم طاهره بشیر، مترجم زبان اشاره نشسته ایم، تا از زوایای پنها�