نابغه های ناشناخته هنر ایران

سلبریتی نیستند و کمتر کسی می شناسدشان.

همه شان رفته اند و فقط آثارشان به جا مانده است؛ آثاری که دهان هر بیننده را باز نگه می دارد و حالا جزیی از تاریخ هنری و بصری ایران زمین محسوب می شوند.

- استاد اصغر کاشی تراش اصفهانی، استاد حسین لرزاده، حسین کاشی تراش، اسماعیل خاک نگار مقدم، ابراهیم کاظم پور، محمد صنیع خاتم، حسین عبدالباقی کاشانی، حاج محمود اَرش، استاد حسین بهزاد، علی جواهری، استاد سیّدعلی و استاد نوروز فقط بخشی از اسامی ای هستند که کمتر کسی آنان را می شناسد.

همه شان رفته اند و درباره بسیاری از آنان هیچ اطلاعاتی در دست نیست؛ حتی یک عکس از چهره شان اما بسیاری از آثارشان بدون اسمی از آنان به جا مانده است از کاشی کاری های کاخ گلستان و سعدآباد گرفته تا سردر باغ ملی و بقاع متبرکه در کربلا.

یکی از بناهایی که آثار همه هنرمندان در آن یکجا جمع شده است، موزه هنر ایران در عمارت قدیمی مرمر است؛ ساختمانی که به دست معماران و استادکاران برجسته ایرانی با سنگ های سبز منقوش به گل، بته و نقوش گیاهی و جانواری ساخته شده است.

گفته می شود ساخت این بنا از سال 1304 شروع و بیش از یک دهه ادامه پیدا کرده است.

در حال حاضر اسم این بنا در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.