وقتی متهم ردیف اول در دسترس نیست!

چند سالی است که سیل با مازندران عجین شده است، یعنی تا تابستان به اتمام می رسد، باید به فکر روزهای سخت پاییز و زمستان باشیم و ترس از وقوع سیلی دیگر، - زندگی مردم را تحت الشعاع خود قرار داده است، چرا که، تا نام سیل را می شنویم، ویرانی خانه ها به یادمان می آید و مشکلاتی که بعضا با گذشت 4 سال هنوز به سرانجام نرسیده است.

نکته جالب اینجا است که هر بار با وقوع سیل هم، داستان تکراری اعتراض ها آغاز می شود.

به عنوان مثال، روز گذشته، محمدعلی محسنی بندپی در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی، در تذکری اظهار کرد: سیل های خانمان برانداز و ویران کننده غرب استان مازندران قصه تلخ و تکراری هر سال مردم است، متاسفانه آسیب های جدی به منازل و مزارع مردم وارد شده است.

وی در تذکری به وزیر راه و شهرسازی گفت: اغلب پل ها قدیمی و غیراستاندارد بوده که توان پذیرش آب های مکرر در زمان باران را ندارند.

مجسنی بندپی در تذکر دیگری به وزیر جهاد کشاورزی گفت: به موضوع آبخیزداری منطقه به طور جدی رسیدگی شود چون عدم وجود اعتبار در حوزه آبخیزداری باعث خسارات بیش از حد سیل ها در منطقه شده است.

همچنین وزارت کشور و ستاد بحران نیز باید به طور جدی به این موضوع بپردازند.

داستان اینجا جالب می شود که، وقتی مسئولان می دانند سال هاست که این استان درگیر سیل و مخاطرات پس از آن است، چرا پی