برشی از یک روز زندگی زعفران کاران/ طلایی با عیار 24 در دشت های خراسان جنوبی

نیمه آبان وقت لبخند زعفران کاران است.

زمین اینجا یکدست بنفش شده و تا دوردست ها روی زمین طلای سرخ روییده است و زیبایی این روز های پاییزی، نگاه هر بیننده ای را به دنبال خود می کشاند.

- خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛ چتر سیاه شب در حال جمع شدن از سر شهر است که به همراه گروهی عازم مزرعه می شوند.

یکی با خودروی سواری، یکی با کامیون، یکی با تراکتور، دیگری با موتورسیکلت و گاهی هم پیاده کوچه ها و خیابان های خلوت صبحگاهی را یکی پس از دیگری طی می کنند تا به مزارع ارغوانی طلای سرخ برسند.

گل های بنفش و ارغوانی زعفران، تمام شب روییده اند و فقط منتظر طلوع فرح انگیز خورشیدِ تابان هستند که چهره بگشایند و در سرتاسر زمین گُل بیندازند.

بعد از طلوع وقت برداشت است؛ وقت شال و کلاه کردن برای رفتن سر زمین و چیدن گل های بنفشی که پر های طلایی اش، هوای پاییز را به بهاری بی مثال مبدل کرده است.

مزرعه ای چشم نواز و دل انگیز با گل های ارغوانی و نگین های سرخ و پرچم های زرد که لمس کردنشان هم احساس خوبی به آدم منتقل می کند، گلبرگ های لطیف زعفران بر دستان کشاورزان بوسه می زنند انگار مادر طبیعت با تمام دارایی اش به یاری کشاورزان کویر آمده است.

خودنمایی دشت های ارغوانی دشت های کویری این خطه در سرمای سحرگاهان پذیرای دست های پینه بسته مردان و زنانی است که این