روایت مادری که پدر هم هست، مردتر از مرد!

فضایش بزرگ نیست، اما صمیمی و شیرین است، بوی شیرینی ها هواس هر آدمی را پرت می کند، من هم مستثنی نیستم، لبخندی می زنم و می گویم، چه شغل شیرینی! نگاهی به من و سپس به شیرینی ها می کند و با لبخند می گوید: - یعنی از قبل در شیرینی پزی مهارت داشتید؟ بله، در کنار مادرم چیزهایی یاد گرفته بودم و پس از فوت همسرم هم برای گذران زندگی خودم و فرزندانم در خانه مشغول به کار شدم.

پس این کارگاه را چطور راه اندازی کردید؟ ببینید، درست است که با پختن شیرینی خانگی، درآمد کمی داشتم اما پاسخگوی نیازها با این شرایط اقتصادی و تورم جامعه نبود و من ناچار بودم که درآمد بیشتری داشته باشم که در نهایت تصمیم گرفتم از طریق گرفتن وام کارم را گسترش دهم.

در ادامه با پیشنهاد مشاوران شغلی کمیته امداد در دوره های حرفه ای شیرینی پزی شرکت کردم و گواهی پایان دوره را با موفقیت دریافت کردم.

پس از آن کارهای مربوط به وام اشتغال را انجام دادم و در دو مرحله وام گرفتم و این مغازه را راه اندازی کردم.

با لبخند می گویم و پس از آن زندگی شیرین شد، درسته؟ لبخندی می زند و سری تکان می دهد و می گوید: نه اتفاقا.

چطور؟ ببینید شروع بود، برای همین به خاطر توصیه هایی که شده بود، مردم اصلا رغبتی برای خرید نداشتند و همین امر مشکلات زیادی برایم ایجاد کرد، یعنی من حتی 100 هزار تومان فروش هم نداشتم.