یک واکنش به دشت خاموش

ارسلان امیری می گوید اینکه کارگردان «دشت خاموش» به سراغ دنیای ذهنی خود رفته، از آثار دیگران کپی نکرده و تلاش کرده است اثر انگشت خود را به عنوان فیلمساز روی اثر بگذارد، - ارسلان امیری می گوید اینکه کارگردان دشت خاموش به سراغ دنیای ذهنی خود رفته، از آثار دیگران کپی نکرده و تلاش کرده است اثر انگشت خود را به عنوان فیلمساز روی اثر بگذارد، نقطه مثبت فیلم و قابل تحسین است.

این مستندساز، فیلمنامه نویس و کارگردان در گفتگو با ایسنا با بیان اینکه دشت خاموش به کارگردانی احمد بهرامی را که این روزها روی پرده سینماهای هنروتجربه است، می توان فیلمی جسورانه و باشهامت نامید، اظهار کرد: اینکه کارگردان به سراغ دنیای ذهنی خود رفته، از آثار دیگران کپی نکرده و تلاش کرده است اثر انگشت خود را به عنوان فیلمساز روی اثر بگذارد، نقطه مثبت فیلم و قابل تحسین است.

وی ادامه داد: همچنین جسارت احمد بهرامی در دشت خاموش برای به کارگیری یک فرم جذاب به لحاظ بصری ستودنی است چراکه در سینمای امروزه ما این موضوع بسیار کم دیده می شود.

کارگردان زالاوا با اشاره به اینکه دشت خاموش پنجره ای را روی بخشی از جامعه گشوده است که شاید انسان ها در زندگی روزمره خود با آن برخورد نکنند، مطرح کرد: موضوع فیلم و نوع نگاه به طبقه ای که مهمترین تاثیر را روی ساختار جامعه و یا یک کشور