اگر موسیقی را از برخی شعائر حسینی بگیریم به حیات آن ها خاتمه دادیم/ کارهای رسانه ای حالت اصلی مجالس عزا را از بین برده اند

سیدعلی حسنی؛ در ادامه ویژه برنامه نصیر که به بررسی الگوی اصیل ستایشگری اهل بیت علیهم اسلام می پردازد این بار به سراغ مهدی امین فروغی نویسنده ، - موسیقی دان و پژوهشگر موسیقی و ادبیات آیینی گفت: ما فاصله بین دیده نشدن و فضیلت مستوری تا دیده شدن و تلاش برای شنیده شدن را در مدت کوتاهی سپری کردیم و این موضوع نگران کننده است.

مبادا ما آن گوهرگران بهای معنویت در دستگاه اباعبدلله را به قربان گاه ببریم.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- سیدعلی حسنی؛ در ادامه ویژه برنامه نصیر که به بررسی الگوی اصیل ستایشگری اهل بیت علیهم اسلام می پردازد این بار به سراغ مهدی امین فروغی نویسنده ، مترجم ، پژوهشگر تاریخ اسلام ، موسیقیدان و پژوهشگر موسیقی و ادبیات آیینی رفتیم و با او درباره تاریخ نوحه گری، بایدها و نبایدهای مرثیه سرایی و پیوند نوحه و مرثیه با هنر و به خصوص هنر موسیقی گفتگو کردیم.

در ادامه هم گریزی زدیم به نوحه سرایی های امروز و نقدهایی که از دیدگاه این پژوهشگر و موسیقی دان به هیئات و نوحه های رواج یافته امروزی وارد است.

مشروح این گفتگو را در ادامه می توانید بخوانید و ببینید: نوحه یک پدیده اجتماعی است.

نوحه گری به این معنا که مردمان در سوگ کسی گرد هم جمع شوند و هم ناله با هم مرثیه ای بخوانند و هم داستان با غم و اندوه یکدیگر عزاداری کنند �