چرا تهران، خوش حال نیست؟

تهران، برشی از کل ایران است.

در تهران تنها زادگان وبالیدگان آن زندگی نمی کنند.

بخش قابل توجهی از جمعیت را مردمان کوچیده دیگر که در بخش های دیگر ایران به دنیا آمده و ریشه دارند تشکیل می دهند.

- از این رو می توان گفت همان احساس عمومی اینجا هم وجود دارد و خاص تهران نیست.

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- رتبه پایین تهران در شاخص خوش حالی شهرها، این پرسش را پدید می آورد که آیا شورای شهر کنونی و شهردار منتخب آنان، برنامه ای برای بهبود این رتبه در نظر دارند یا تابع سیاست های کلان و خارج از اراده خود می دانند یا اساسا اصول گرایی ایرانی به شاخص های جهانی باور و اعتماد ندارد و درصدد آن است که شاخص های تازه ای تعریف کند که در آن اتفاقا، تهران خوش حال ترین شهر دنیا در نظر آید؟! گزارش جهانی خوش حالیِ شهروندان، یکی از راه حل های توسعه پایدار سازمان ملل است که 10 سال قبل و در ژوییه 2011 به موجب قطعنامه رضایت؛ به سوی تعریف جامعی از توسعه تصویب شد و هدف این بود که در ارزیابی توسعه تنها به شاخص های کمّی و عدد و رقم بسنده نشود و از کشورهای عضو خواستند میزان رضایت مردم خود را بسنجند و از داده های رسمی برای راه نمایی سیاست های عمومی استفاده کنند.

در این شاخص از صفر تا 10 رضایت عمومی و میزان خوش حالی شهروندان از عوامل مختلف زندگی و کیفیت آن ارزیابی می شود.