کانونِ امروز یک تشکیلات شلوغ و بوروکراسی مضحک است/ کانون زمانی از هم پاشید که پیوند ارگانیک خود را از دست داد

نرگس مهراجی؛ در چهار شماره اخیر پرونده ادبیات کودک ونوجوان، درباره گذار کانون پرورش فکری گفتیم و نوشتیم، - اسدالله شعبانی از جمله شاعران نام آشنای حوزه کودک و نوجوان در ایران پس از انقلاب است.

او یکی از مهم ترین رویداد های زندگی اش را آشنایی با کتابخانه های کانون پرورش فکری کودکان می داند که مسیر کار و زندگی اش را متحول ساخت.

حالا او برای ما از آن روز ها می گوید، روز های پرهیاهیوی کانون؛ روزگاری که به اعتقاد خیلی ها دیگر بازنخواهد گشت.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- نرگس مهراجی؛ در چهار شماره اخیر پرونده ادبیات کودک ونوجوان، درباره گذار کانون پرورش فکری گفتیم و نوشتیم، این که مجموعه بر چه اساسی شکل گرفت و اکنون تا چه اندازه در ادبیات کودکان و نوجوانان سهیم است.

باور عمومی معتقد است کانونِ امروز فرسنگ ها از رسالت اصلی اش فاصله گرفته و مخاطبان اصلی اش را به فراموشی سپرده و اکنون دیگر محل گذران اوقات فراغت کودکان و نوجوانان مثل گذشته نیست و تا حدودی دچار ریزش مخاطب شده.

برای ریشه یابی و انجام فرایند آسیب شناسی تصمیم گرفتیم با یکی دیگر پیشکسوتان کانون گفتگو کنیم.

اسدالله شعبانی از جمله شاعران نام آشنای حوزه کودک و نوجوان در ایران پس از انقلاب است.