قهرمانانی که از قافله عشق جاماندند تا روایت گر دلاورمردی ها و رشادت ها باشند

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از قرچک، تنها 15 سال داشت که تصمیم گرفت به جبهه برود، شاید این تصمیمش را از روی احساسات یا عواطف دوران نوجوانی تلقی می کردند، اما این تصمیم او جز از روی عقلانیت و اعتقاد به هدف والایش نبود، تقریبا تا اواخر جنگ در جبهه حضور داشت؛ قهرمانان زیادی از جمله برادرش در آغوشش جان دادند و شهید شدند اما خود از قافله عشق جاماند تا برای راه رفقای شهیدش، رهرو تربیت کند.

گرد پیری روی چهره اش نشسته است؛ دلش پیش رفقای شهیدش جا مانده بود و برق حسرت را می توان به خوبی در چشمانش دید.

بهرام زمانی، این کهنه رزمنده دوران دفاع مقدس می گوید: کلاس سوم راهنمایی بودیم که با سه نفر از هم کلاسی هایم تصمیم گرفتیم برویم جبهه.

چهار تا دانش آموز بازیگوش و در عین حال درس خوانی که اولیای مدرسه از دست شیطنت هایشان یک روز خوش نداشتند؛ آنقدر شیطنت می کردیم که وقتی از تصمیم ما برای رفتن به جبهه باخبر شدند، تمام مدرسه از خوشحالی جشن گرفتند.

دکتر زمانی درباره نحوه رفتنش به جبهه می گوید: در روز دوم فروردین سال 1361 شروع علملیات فتح المبین بود که به طور جدی تصمیم گرفتیم برویم جبهه، برای همین با دوستانم به هر زحمتی که شد به پادگان امام حسن مجتبی(ع) رفتیم.