چرا امام حاضر نمی شدند کسی شبها در اتاقشان بخوابد؟

دختر امام خمینی از شب هایی که امام نیاز به مراقبت داشتند اما راضی نمی شدند کسی پیششان بماند به ذکر خاطره پرداخته که نشان دهنده ظرافت و توجه در رفتار امام است.

- در خاطره ای به شب هایی اشاره کرده است که امام نیاز به مراقب داشتند اما چون نمی خواستند کسی از بیدار شدن ایشان اذیت شود، حاضر نمی شدند، همراه داشته باشند.

متن خاطره در ادامه آمده است: من مدت ها نزد امام می خوابیدم، مواقعی که مادرم سفر بود.

ایشان می گفتند: تو ‎ ‎ نمی خواهد پیش من بخوابی، چون تو خوابت خیلی سبک است و این برای من اشکال ‎ ‎ دارد.

حتی ساعتی را که برای بیدارشدنشان بود یک وقتی لای یک چیزی پیچیدند و ‎ ‎ بردند دو اطاق آنطرف تر، که وقتی زنگ می زند من بیدار نشوم.

من بیدار شده بودم، بیدار ‎ ‎‎ بودم، اما به روی خودم نیاوردم که بیدار شده ام.

چون ایشان می خواستند نماز شب ‎ ‎ بخوانند.

فردا صبح برای اینکه ببینند من بیدار شدم یا نه، به من گفتند: تو صدای زنگ را ‎ ‎ شنیدی؟ من می خواستم نه راست بگویم نه دروغ، گفتم مگر توی اطاق شما ساعت ‎ ‎ بود که من بیدار شوم؟ ایشان هم متوجه شدند که من دارم زرنگی می کنم.

گفتند: تو ‎ ‎ جواب مرا بده، تو از صدای ساعت بیدار شدی؟ ناچار بودم بگویم بله.