خبری از «فلوکستین» و «دپاکین» نیست

مردم به خاطر نبود یا کمبود دارو موش آزمایشگاهی شدند، پزشک هم مقصر نیست و ناچار است طبق موجودی داروخانه های کشور دارو تجویز کند.

ما هم که چاره ای نداریم، - باید به دست دکتر نگاه کنیم و با سلام و صلوات یا نذر و نیازکردن سراغ داروخانه برویم.

در حال حاضر ما پزشکان حوزه اعصاب و روان برای تجویز داروها با مشکلات زیادی مواجه هستیم و جایگزین کردن دارو یا تطابق آن با شرایط بیمار به سختی انجام می شود.

روزنامه شرق نوشت: سحر بعد از زایمان به افسردگی شدیدی دچار شد.

پذیرش فرزند اول برایش بسیار سخت بود، تا دو ماه نمی توانست دخترش را در آغوش بگیرد، فقط گریه می کرد و شب و روز خودش را در اتاقی تاریک حبس کرده بود.

حتی نتوانست به فرزندش شیر دهد و آن طور که خودش شرح می دهد، تمام زندگی اش به خاطر این افسردگی تغییر کرد.

ماه ها طول کشید تا سراغ روانپزشک رفت و با دارودرمانی توانست از شدت بیماری کم کند.

پزشک از قرص فلوکستین استفاده کرد و حالا که باید دُز دارو را بیشتر کند، این قرص در بازار نایاب شده است؛ دکتر حدود شش ماه قرص فلوکستین را که بسیار با شرایط من سازگار بود، تجویز کرد.

تا الان سه داروخانه را گشته ایم و حتی همسرم از طریق دوست و آشنا پرس وجو کرده تا قرص را پیدا کند اما این دارو اصلا وجود ندارد.