نقطه ای که آن نیزه گذاشت/ روایتی از لحظات شگفت انگیزی که ورزشکاران پارالمپیکی ایران خلق کردند

تاریخ آن لحظه نیزه ای را دید که مثل یک خودکار بنفش کمرنگ در آسمان پرواز کرد، رفت و در خاک حاصلخیز ژاپن، نقطه ای روی چمن های سبز استادیوم المپیک گذاشت که از تمام نقطه های جهان دورتر بود؛ - به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، مرتضی درخشان در عمومی از رخوت آسایشگاه و عزلت خانه بیرون می آید و ورزش می کند به جز ترشح هورمون های امیدبخش و انگیزه های رو به جلویی که دارد، وقتی می بیند می تواند ضعف جسمی خود در برخی حرکات را با توانمندی در حرکات دیگر جبران کند، می فهمد زندگی به نقطه پایان نرسیده است، اما این تمام ماجرا نیست.

ورزش معلولان وقتی از سطح ورزش عمومی و همگانی به دنیای حرفه ای وارد می شود باید یک گزینه دیگر به جزوه های درسی دانشگاه برای اهداف ورزش معلولان اضافه کرد.

عبور از ابرها استادیوم در سکوت بود.

سکوهای خالی با 65هزار صندلی رنگ به رنگ نشسته بودند به تماشای زنی که داشت برای نوشتن تاریخی جدید دست هایش را با حوله سفید خشک می کرد.

عجله داشت انگار، هی به بطری آبی که از توی سبد برداشته بود نوک می زد اما آب نمی خورد.

فقط داشت دهانش را برای حرف های جدیدی که برای گفتن داشت تر می کرد.

نیزه را گرفت، کلاهش را مرتب کرد و درست مثل یک اسطوره ای که می خواهد قلب یک مهاجم را هدف بگیرد، نیزه را یکی دو بار سبک و سنگین کرد و بعد با نعره ای ز