خاموشی فریادگر «منهای فقر»

«استاد علامه محمدرضا حکیمی ِ متواضع، صبور، فکور، دقیق، عمیق و منصف که اکسیر حیات واقعی را یافته بود اما به جای عافیت جویی دغدغه عدالت داشت و «منهای فقر» را فریاد می کرد.

- استاد علامه محمدرضا حکیمی ِ متواضع، صبور، فکور، دقیق، عمیق و منصف که اکسیر حیات واقعی را یافته بود اما به جای عافیت جویی دغدغه عدالت داشت و منهای فقر را فریاد می کرد.

به گزارش ایسنا، سیدمحمدمهدی حسینی دورود، دین پژوه و عضو تحریریه نشریه حریم امام ، در یادداشتی در عصر ایران نوشت: در روزگار کرونایی و در عصری که بزرگان در کنج کتابخانه ها و خانه ها فراموش و خاموش می شوند و مظلومانه و غریبانه دنیا را ترک می کنند، ستاره های دروغین و مدعیان پُرگو یا مشهور به شهرت ، هر دم و بازدم، در رسانه های مجازی و حقیقی، خویشتنِ کم مایه شان را تا آن سویِ زمین پرتاب می کنند.

آری، در عصر جاهلیت اُخری، استاد علامه محمدرضا حکیمی متواضع، صبور، فکور، دقیق، عمیق و منصف که اکسیر حیات واقعی را یافته بود اما به جای عافیت جویی دغدغه عدالت داشت و منهای فقر را فریاد می کرد، هم می رود.

مرگ، البته حق است و مردان خدا لحظه دیدار را انتظار می کشند اما درد این است که چرا بسیاری نمی شناسندشان؟ چرا نسل سوم و چهارم انقلاب مفسر آفتاب را نمی شناسند ولی فلان مانکنِ با ترکیبی از پلاستیک و پروتز و مقدا