«آه ای تنهاترین تن ها!»

«ترانه زمین و آسمان» شعری است از محمدرضا شفیعی کدکنی.

- ترانه زمین و آسمان شعری است از محمدرضا شفیعی کدکنی.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، صفحه ای به نام محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و استاد ادبیات هم زمان با ایام ماه محرم و وضعیت این روزهای افغانستان در پی قدرت گیری طالبان، این شعر را همراه با عکسی از محرم در شهر کابل افغانستان بازنشر کرده است: در میان آذرخش و تندر و طوفان که همه سیماچه ها را شست از تبارِ استقامت، قامتِ مردی مانده بر جا در دلِ میدان زیر این باران رگباران.

آه ای تنهاترین تن ها! که همه یاران تو را بدرود کردند و به راهِ خویشتن رفتند عقده هاشان را عقیده نام دادند و ز ما ها سوی من رفتند.

من به آوازِ تو می اندیشم از راهت نمی پرسم که به ترکستان رَوَد یا کعبه یا جای دگر، ای مرد! و سلامت می کنم همراهِ میثاقِ کبوترها از میان حلقهٔ این چاهِ وَیْل و درد.

ای دلِ قرن! ای دلیر! ای گُرد! روزگاری بود و می گفتم