دل نوشته ای برای حسن یزدانی، پلنگ ایرانی

دلاور من، دلاور من، خوشا به حال مادرت.

نازنین پهلوان من، قربون اون قدت برم.

حریف مکار رو باید گرفت و برد اینها گوشه هایی از آخرین ثانیه های مسابقه فینال تاریخی کشتی المپیک ریو 2016 بین حسن یزدانی با گدویف روس با گزارش حماسی صدرالدین کاظمی بود که هر ایرانی رو به وجد می آورد و همگی ایستاده در این ثانیه ها، تمام قد برای او دست زدیم.

درست پس از این برد دراماتیک بود که در عنفوان جوانی به او القابی چون پادشاه کشتی جهان، نابغه کشتی، بولدوزر و پلنگ ایرانی دادند.

پس از خلق این حماسه و دلبری برای دوستداران کشتی، دقیقا چهار سال چشم انتظار مبارزه بعدی در المپیک توکیو بودیم.

منتظر برای دیدن فینال قرن بین نابغه ایرانی و جادوگر آمریکایی.

شاید خیلی از ما، ورزش اول یا مورد علاقه رشته دیگری باشد ولی کشتی رو دوست داریم.

حسن یزدانی رو دوست داریم.

فخر کشتی ایران رو دوست داریم.

قهرمان فراملی خودمان رو دوست داریم ولی از همون قبل از شروع مسابقه استرس داشتیم درست مثل سابق.

مثل کشتی علیرضا حیدری با کورتانیدزه گرجستانی، عباس جدیدی با کرت انگل آمریکایی و رقابت رسول خادم با خادارتسف روس.

حق داشتیم استرس داشته باشیم.

حریف قدرتمند و عنوان دار بود و سالیان سال بود که به هیچ حریفی نباخته بود.