چرا نمی بخشیم؟

ما هیچ، او پس از آنچه با هشت سال بی تدبیری، از سرزمین خود و از شخصیت خود ساخته، خودش می تواند خودش را ببخشد؟ - به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، کبری آسوپار طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: آنچه حسن روحانی در آخرین جلسه هیئت دولتش گفت، طلب عفو و عذرخواهی نبود؛ بلکه نمایش طلب عفو و عذرخواهی بود.

او می گوید ما معصوم نیستیم ، اما آنقدر خود را از مظان عیب و خطا دور می داند که عیبش را به اگر مشروط می کند: اگر عیب و نقصی داشتیم از مردم عذرخواهی می کنیم واز آن ها طلب عفو و رحمت می کنیم برای اینکه ما در حد توان اقدامات خودمان را در آن شرایط انجام دادیم.

وقتی کسی اذعان به اشتباه که هیچ، حتی بر درستی خطای انجام داده اصرار دارد، در واقع، طلب بخششی تحقق نیافته تا از سوی دیگر، این انتظار باشد که او را ببخشند.

رسم طلب بخشش آن است که فرد خطا های انجام داده را فهرست کند و بابتش عذرخواه باشد، حسن روحانی کدام کارش را اشتباه می داند که بابتش طلب عفو دارد؟ رفتن یک رییس جمهور مثل رفتن یک همسایه نیست که وقت خداحافظی، محض رعایت آداب معاشرت و بدون آنکه حقی بر گردنش باشد، یک حلالم کنید هم بگوید و برود.

رییس جمهور مسئولیت اقتصاد و سیاست و فرهنگ 85 میلیون نفر آدم را برعهده دارد؛ کم کاری اش با نمایش عذرخواهی جبران نمی شود.