ماجرای اشک گل آقا و خنده امام چه بود؟

مرحوم کیومرث صابری معروف به گل آقا در خاطرات خود از روزی حکایت کرده است که آقای دعایی او را به امام معرفی می کند و.

.

- اینگونه نقل خاطره کرده است: اما یک بار به آقای دعایی گفتم: بعد از سال های سال می خواهم بروم ‎امام را ببینم.

همیشه از تلویزیون امام را می دیدم، همیشه هم به همه انتقاد ‎ می کردیم که نروید خسته شان بکنید.

دنیا دارد به این مرد نگاه می کند.

‎ ‎ آقای دعایی گفتند: خیلی خب، من به حاج احمد آقا می گویم.

من یک ‎ ‎ روز خانه بودم که دعایی گفت: فردا صبح من تو را خدمت حضرت امام ‎ ‎ می برم.

ما رفتیم صبحانه ای هم آن جا خوردیم.

سر ساعت معین امام ‎ ‎ آمدند، یکی دو تا از برادران روحانی نیز بودند.

کسانی می آمدند ‎ ‎ دست بوسی و می رفتند.

ما هم دست بوسی کردیم و موقع بیرون آمدن ‎ ‎ گفتم: دعایی چه شد من برای این نیامده بودم.

اگر قرار بود این جوری ‎ ‎ بیام که هر هفته می توانستم امام را ببینم.

گفت: نه، داستان ما مانده است.

‎ ‎ وقتی یکی دو تا از روحانیون که احتمال می دهم از طرف یکی از آقایان ‎ ‎ قم پیامی آورده بودند، حرفشان را زدند و رفتند.

سپس من و آقای دعایی ‎ ‎ رفتیم خدمت حضرت امام، دعایی معرفی کرد، گفت: آقا، ایشان آقای ‎‎ کیومرث صابری فومنی هستند و معلم بودند همچنین مشاور فرهنگی ‎ ‎ آقای رجایی بودند، تا س�