نظام دینی و قدرت خواهی عرفی

اکنون که به سمت شروع کار دولت جدید می رویم بسیار می شنویم که فلان فرد در حال لابی و رایزنی برای مسئولیت است و راه های مختلفی را برای دیده شدن طی می کند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، محسوب می شود؟ خیر، او بسان نمایندگان کارتل های اقتصادی غرب است که با پول و تبلیغات ذهن جامعه را سامان می دهند تا از مواهب قدرت برای خود بهره ببرند و به تعبیر مقام معظم رهبری مسئولیت چهار ساله را بسان طعمه بنگرند.

بدون تردید ایجاد بانک های خصوصی- و متأسفانه تأیید آن توسط شورای نگهبان – سایه ثروت را بر قدرت و انتخابات ما مستولی کرده و روند قدرت خواهی با روش های عرفی رو به تزاید است.

اگر به نظام مستقر نگاه دینی وجود داشته باشد، فرد برای رسیدن به قدرت تحریک اجتماعی نمی کند، با سوار شدن بر مشکلات مردم خود را در میان آنان هل نمی دهد تا به زعم خود با فشار اجتماعی حاکمیت را مجاب به پذیرش او کند.

بسیاری از خودتکلیف گرایی ها قطعاً قدرت طلبی است که لعاب ارزش گرایی بدان می مالند.

این رویه مسیر جمهوری اسلامی را به سمت عرفی شدن فرهنگ سیاسی پیش می برد، شرط اینکه جمهوری اسلامی، جمهوری نشود و دو بال اسلامیت و جمهوریت باقی بماند، باور کارگزاران آن به ماهیت حقیقی نظام است.