قرارمان هرجایی غیر از دادگاه!

تا بحال دادگاه را از نزدیک دیده اید در آن اتاق های دلهره آور نشسته اید، صدای آن چکش معروف را شنیده اید، فکر می کنید تصوری که از دادگاه دارید چقدر با آنچه واقعیت دارد، - منطبق است؟ از قضاوت چی می دانید، فکر می کنید اگر قاضی بودید، زندگی تان چه حال و هوایی داشت، اگر همان چکش معروف و آن کتاب های حجیم قانون زیر دست شما بود برای سرنوشت مردم گرفتاری که مقابل تان قرار می گرفتند چه نسخه ای می پیچیدید، اصلا قاضی بودن چه حال و هوایی دارد، چه شکلی است، تاثیری تا این حد ملموس و نزدیک در حداقل بخشی از سرنوشت مظلوم و ظالمی که در اتاقی کوچک روبروی شما نشسته اند و با ترس، امید، خشم یا هزار حس شناخته و ناشناخته دیگر در چشمان شما می نگرند تا رای تان را بشنوند، چقدر می تواند دلهره آور، حساس، سخت و حتی ترسناک باشد؟ اینها و بسیاری سوالات دیگر، شاید وقتی به قضاوت فکر می کنیم به ذهن بیاید، اما این حرفه همواره به نوعی دور از دسترس بوده و خیلی اهل حرف زدن نیست، شاید به این دلیل است که قضاوت، شغلی خاص و برای اکثر مردم ناشناخته است، از آن شغل های بسیار حساس که با سرنوشت آدم ها سروکار دارد و اتفاقا همین ویژگی است که آنرا خیلی خاص، بی اندازه حساس و بسیار سخت و زیان آور می کند.