سوره توحید با صدای عبدالباسط عبدالصمد

سوره توحید یا اخلاص، صد و دوازدهمین سوره قرآن، سوره مکی است که دارای 4 آیه است.

توحید در جزء سی ام قرار دارد و از حیث ترتیب نزول سوره بیست و دوم است.

- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿1﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿2﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿3﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿4﴾ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر بگو: خداوند، یکتا و یگانه است; (1) خداوندی است که همه نیازمندان قصد او می ‏کنند; (2) (هرگز) نزاد، و زاده نشد، (3) و برای او هیچگاه شبیه و مانندی نبوده است! (4) سوره توحید یا اخلاص، صد و دوازدهمین سوره قرآن، سوره مکی است که دارای 4 آیه است.

توحید در جزء سی ام قرار دارد و از حیث ترتیب نزول سوره بیست و دوم است.

این سوره در میان فقها و متکلمان به توحید و در میان قاریان و مفسران به اخلاص معروف است.

علاوه بر آن 19 نام دیگر برایش برشمرده اند که جز نام صمد عمدتاً در منابع اشتهار چندانی ندارد.

این سوره در نزد پیامبر اسلام (ص) اهل بیت، صحابه و محدثان به سوره قل هو الله احد معروف بوده است.

این سوره در پاسخ به پرسش یهودیان دربارهٔ خدا نازل شده است.

در این سوره ویژگی های اصلی خداوند در اسلام بیان شده است که شامل یکتایی ذات الهی و بازگشت همه موجودات در تمام نیازهای وجودی شان به سوی او می باشد و این سوره بیان می کند