ناگفته های یکی از مسافران اتوبوس مرگ

«30 ثانیه بیشتر طول نکشید.

اشهدم را خواندم و خودم را به دست تقدیر سپردم.

» - که همچنان بستری است 30 ثانیه بیشتر طول نکشید.

اشهدم را خواندم و خودم را به دست تقدیر سپردم.

به گزارش ایسنا، این چند جمله روایت همان لحظه ای است که مسافران اتوبوس مرگ، دنیا دور سرشان چرخید، دو نفرشان همانجا آسمانی شدند، باقی به بیمارستان رفتند و یک نفرشان همچنان در بیمارستان بستری است؛ ابراهیم نژادرفیعی، خبرنگار خبرگزاری تسنیم.

ارومیه هنوز میزبان نژادرفیعی است چون یک لخته خون در ریه اش ایجاد شده و نمی توان او را به تهران منتقل کرد.

دوتا از مهره های کمر و یکی از دنده هایش هم شکسته است.

روایتش را اینگونه آغاز می کند: حدود 30 نفر بودیم.

20 خبرنگار و مابقی از ستاد احیای دریاچه ارومیه و سازمان محیط زیست.

ساعت پنج صبح فرودگاه بودیم و ساعت 6 و نیم هواپیما از زمین بلند شد.

وقتی به مقصد رسیدیم دیدیم برنامه فشرده ای گذاشته اند و بدون هیچ استراحتی بازدیدها از همان دقایق ابتدای ورود به آذربایجان غربی آغاز شد و تا ساعت 6 بعد از ظهر که حوالی زمان وقوع حادثه بود ادامه داشت.

تا آن موقع هم همکاران تقریبا ناشتا بودند و فقط یک لقمه بینشان توزیع شده بود.

او ادامه می دهد: قبل از سفر، روابط عمومی سازمان محیط زیست برای هماهنگی ها با من تماس گرفت اما آنطور که شنیده ام ستاد احیا می�