زمانی برای شنیدن فریاد سوختگان

محله درست در مرز واقعیت و افسانه شهر راز قرار دارد، مملو از معتادان متجاهری که لابه لای روزمرگی زندگی مردم، در آمد و شدی پراز رخوتند.

جایی که از گذشته تا امروز، - ایسنا/فارس محله درست در مرز واقعیت و افسانه شهر راز قرار دارد، مملو از معتادان متجاهری که لابه لای روزمرگی زندگی مردم، در آمد و شدی پراز رخوتند.

جایی که از گذشته تا امروز، کمتر مسئولی حضورش محسوس بوده است، چه آنان که باید به زودی مقام شان را تحویل دهند و چه آنان که باید تحویل بگیرند.

برای بسیاری زیرگذر زند هیچ زمانی موجب مباهات و شادی نبوده، چون مرزی است میان فقیر و غنی و فاصله ای بین حقیقت و افسانه یک شهر نیمه افسانه ای! در اینجا شیرازی که می شناسیم از شیرازی که واقعیت دارد جدا می شود.

آنسوی زیرگذر زند شیراز، مردمی زندگی می کنند که کمتر مسئولی علاقه به شنیدن حرف هایشان دارد و رسانه هم به واسطه نبود گوش شنوا، دیگر علاقه به شرح آن! ندارد، زیرا شیراز باید شهر گل و بلبل بماند!!.

شهری که دو شاعر و یک فیلسوف بین المللی برای ایران به ارمغان آورده است نباید چهره زشتی داشته باشد.

انگار قرارداد نانوشته ای وجود دارد که خبرنگاران را از رفتن به آن سوی این زیرگذر، منع و تلاش همه را برای مرهم گذاشتن مداوم بر هویت زخم خورده شهرراز، معطوف می کند.