مرگ خواجه نصیر

پیش از مغولان، هم با اسماعیلی ها نشست و برخاست کرد و هم مدتی در دربار خلیفه بغداد مقیم شد و دانشمندان و عرفا و سرداران زیادی را از نزدیک شناخت اما هیچ کس را به اندازه عطار نیشابوری که اوایل جوانی با او دیدار کرده بود بزرگ و محترم نمی شمرد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: معمولا از خواجه نصیرالدین طوسی به مقام علمی اش یاد می کنند و در این باره آن قدر گفته اند و نوشته اند که حرف ناگفته ای باقی نمانده است.

بی شک اگر نه دانشمندترین مرد زمانه، حتما یکی از چند عالم بزرگ آن دوران بود و به قدرت اندیشه و وسعت اطلاعات از معاصرانش متمایز می شد.

اما او سیاستمدار بزرگی هم بود.

از آن دسته سیاستمدارانی که سیاست را هنر کارکردن با امکانات و ابزارهای موجود می بینند؛ حتی اگر این امکانات و ابزارها حداقلی و بسیار ناچیز باشد.

این جنس سیاست ورزی که گاهی با منفعت طلبی اشتباه گرفته می شود (و گاهی واقعا منفعت طلبی است) همکاری با مغولان متجاوز را برایش ممکن کرد و هزینه سیطره آنان بر کشور ما را، کمی کاهش داد.

چند بار در پایان چند زد و خورد جلوی انتقام جویی و کشتار را گرفت و جان بسیاری را نجات داد، چند کتابخانه بزرگ را از نابودی به دست مغولان بدوی - که درکی از اهمیت کتاب های موجود در آنها نداشتند - حفظ کرد و هر جا که ممکن بود نقش میانجی صلح را به عهده �