تو کشته شدی که خلق بیدار شوند/ حق که شهید راست قامت بودی

احمد بابایی شاعر کشورمان در سالروز شهادت شهیدبهشتی شعری در رثای وی سروده است.

- هر قافله را غبار و گردی باشد هر تیغ به حسرت نبردی باشد یک روز دچار داسِ بی درد شود در سینه ی هر گلی که دردی باشد عشق است دلیل رفتن و آمدنش عشق است به هر زبانِ سرخی سخنش عشق است که شایه بر سرش افکنده است عشق است که خورشید شده پیرهنش مواج تر از ابروی دریا، سید آرام تر از هر که شکیبا، سید شمشیر عدالتت اگر تیز نبود مظلوم نبودی این قدرها، سید هرچند حریف هر بت شوم شدی در دست خلیل چون تبر موم شدی در عین توانایی و دانایی، حیف مظلوم شدی به صبر محکوم شدی ابروی امام وقف محراب شده در کوره عشق سنگ سخت آب شده سلمان شدی و داد زدی ای مردم! خندق بکنید جنگ احزاب شده در کوفه فقط نبض وفای تو زند در کوفه وفا نیز صلای تو زند ویرانه نگویم به قدمگاه حسین سقف آمده تا بوسه به پای تو زند تکرار سحر، بهانه تاریخ است داغ دل ما زبانه تاریخ است او را به یکی دو روز محبوس نکن او سید جاودانه تاریخ است لبهای عطش وقف عسل شد خوب است چشمان عسل رنگ غزل شد خوب است تو یک تنه با سکوت خود می گفتی گر کوفه به کربلا بدل شد، خوب است محمود مقام دلنوازت گویند سرسلسله اهل نیازت گویند کار تو به سجاده ی خون می افتد ای عشق! اگرچه بی نمازت گویند با هر قدمت بدقدمی ها رفتند تو دم نزدی و دم دمی ها رفتند این خاصیت