دود اعتیاد زنان در چشم فرزندان

از شدت گریه و دلتنگی نمی توانست درست صحبت کند، با صدای بلند هق هق می زد و برای بچه هایش ناله دلتنگی سر می داد و می گفت: بعضی وقت ها خیلی دلم برای بچه ها تنگ می شود و از اینکه نمی توانم آنها را ببینم عذاب می کشم و خودم را سرزنش می کنم.

- این نوشته، بخشی کوتاه از زندگی درد آور زنی است که دچار اعتیاد شده و اکنون در حال ترک است؛ نازنین و پارسا دو فرزند او هستند که در بهزیستی نگهداری می شوند و مدتی است که از آن ها بی خبر است.

گریه های او بند نمی آمد، مرتب خود را سرزنش می کرد و می گفت: یعنی الان بچه هایم نزد چه کسی هستند؟ چرا خانواده ام را از هم پاشیدم؟ یعنی ممکن است دوباره بتوانم درستش کنم .

او به سختی ادامه داد و گفت: برخی از مردم می گویند معتادان عقده خود را سر بچه هایشان خالی می کنند اما خدا شاهد است که من هیچ وقت آنها را اذیت نکردم، در هر موقعیتی به نازنین و پارسا محبت می کردم، حتی وقتی که خودم حالم خیلی بد بود.

فقط بخاطر آنها میخواهم ترک کنم؛تنها آرزویم این است که زندگی پاکی داشته باشم و یک بار دیگر بتوانم بچه هایم را در آغوش بگیرم.

اعتیاد به مواد مخدر در گذشته، آسیبی غالبا مردانه بود اما بر اساس شواهد در سال های اخیر گرایش زنان به این آسیب، اعتیاد را به سوی زنانه شدن پیش می برد.