بهزاد فراهانی: به گلشیفته گفتند از کشور برو

من می گویم به این راحتی به سمت خود فروشی نرویم.

اینکه یک هنرمند در خدمت تفکر حاکم باشد، اجازه دهید به او هنرمند نگوییم.

- عموم مردم نام بهزاد فراهانی را گره خورده با تئاتر و سینما می دانند؛ گرچه این تصور کاملا درست است، اما وجوه فراهانی بیش از اینهاست.

اویی که زندگی هنری اش گره خورده با سیاست است و وقتی پای روایت هایش می نشینیم، انگار فیلم نامه ای کاملا سیاسی را می خوانیم؛ انگار در دهه 50 همراه با امیرپرویز پویان و خسرو گلسرخی پای شعرخوانی سلطان پور نشسته ایم.

فراهانی فراز و فرودهای بی شماری در زندگی اش تجربه کرده ، اما به گفته خودش و البته مشاهدات ما مخاطبانش، هیچ گاه از اصول ذهنی خود عدول نکرده است.

او هنوز خود را یک سوسیالیست می داند و می گوید تا زمانی که خلق های محروم از فلاکت بیرون نیامده اند و عدالت طبقاتی حکمفرما نشده است، از هیچ چیز جز سوسیالیسم نمی شود سخن گفت.

فارغ از قضاوت سیاسی و تاریخی این سخن، به جرئت می توان گفت او پایمردانه پای باورش ایستاده است.

پنجشنبه روزی بهزاد فراهانی ما را به یکی از محله های میدان شهدا یا همان ژاله سابق برد و مصاحبه در خانه ای قدیمی که لوکیشن فیلم سینمایی اش بود، انجام شد.

متن کامل گفتگوی مهرشاد ایمانی و امیرحسین جعفری را از روزنامه شرق با بهزاد فراهانی در ادامه می خوانید: در ابتدا می خوا