اینجا وسایل زندگی و شغل های بر باد رفته انبار شده است

انبارهای بزرگ در حاشیه تهران؛ کانتینرهای آهنی که در سال های اخیر و بخصوص در زمانه کرونا به محل نگهداری اسباب و اثاثیه زندگی ها و کسب و کارهای به انتها رسیده بدل شده اند.

- شبیه صحرای محشر است انگار؛ یک کویر خشک و بی آب و علف.

با ردیف کانتینرهای بزرگ آهنی که آرام و رام روی همدیگر سوارند؛ سبز، آبی، قرمز، زرشکی، طوسی؛ بی هیچ نور و بی هیچ روزنه ای.

اینجا نشانی از امید نیست و طفلی به نام شادی، دیریست گم شده ست .

به جز جنوب تهران در دیگر مناطق حاشیه ای تهران نیز کانتینرهای اجاره ای راه اندازه شده است/عکس ها: عباس طهماسبی، همشهری مریم لطفی در گزارش همشهری نوشت: اینجا اندوه، فصل مشترک زندگی هایی است که به گل نشسته اند؛ نقطه آخر رابطه هایی که طنابشان از هم گسسته و پوسیده است.

شبیه زندان است اصلا؛ زندانی که سهمش از تابستان آفتاب تند و عریان و سوزان است و از زمستان سرما و باد و باران.

اینجا انگار بهار ندارد و بهار و تابستانش هم غربت پاییز را به جانت سرریز می کند.

اینجا یکی از انبارهای بزرگ حاشیه تهران است؛ جایی دورتر از هیاهو، دورتر از ازدحام و دورتر از جنب و جوش زندگی.

سراسر دالان است و هر دالان پر است از کانتینرهای رنگ به رنگ آهنی که اسباب و اثاثیه زندگی های در هم شکسته و شغل های ناتمام را در دل خود جای داده اند.