دیپلماسی اقتصادی؛ اولویت سیاست خارجی دولت سیزدهم

جهت رفع گره های موجود و حرکت به سمت اتخاذ رویکردی کنشی و فعال در آینده، دولت سیزدهم باید دیپلماسی اقتصادی را چراغ راهنمای سیاست خارجی خود قرار دهد.

- گروه بین الملل خبرگزاری فارس- همواره دولت های گوناگون در دو دهه اخیر از دیپلماسی اقتصادی به عنوان ابزاری جهت توسعه روابط همه جانبه با کشورهای جهان یاد کرده اند، زیرا تاکید بر تقویت تجارت خارجی به عنوان یک متغیر کلان در اقتصاد، می‎تواند سایر متغییرهای اقتصادی همچون اشتغال، تورم و درآمدسرانه را متحول سازد.

اما عوامل و مولفه هایی همچون چالش های بانکی و تجاری ناشی از تحریم های غیرقانونی ایالات متحده، عدم تعریف یک برنامه جامع همکاری های اقتصادی با کشورهای منطقه و جهان و ناهماهنگی میان دستگاه های متولی تجارت خارجی همچون گمرک، سازمان توسعه تجارت، وزارت خارجه، سازمان استاندار و بانک مرکزی، موجب ایجاد رویکردی واکنشی و نه برنامه-محور و کنشی در حوزه دیپلماسی اقتصادی شده است.

نتیجه غیرقابل اجتناب روند مذکور، عقب ماندن ایران از رقبای منطقه ای همچون ترکیه و امارات در کسب سهمی مطلوب از بازارهای منطقه ای و جهانی است.

عدم افزایش سهم ایران از صادرات غیرنفتی و درجا زدن در منطقه 30 تا 45 میلیارد دلاری در سه دولت گذشته نشان می دهد که هرچند تلاش های نامنظمی جهت فعال سازی دیپلماسی اقتصادی