درباره کناره گیری زاکانی و یک نکته طلایی

اگر همه باید به صالح مقبول رای دهند و دیگران کناره گیری کنند، پس رقابت و انتخابات برای چیست؟ - محسن مهدیان طی یادداشت نوشت: علی زاکانی از انتخابات ریاست جمهوری به نفع حجت السلام رییسی کناره گیری کرد.

  در همه دوره های انتخاباتی، وحدت نامزدهای انقلابی بیشتر از هرچیز برای مقابله با ریسک پیروزی نامزد رقیب بوده است که به قاعده اهم و مهم، رعایت آن شرط عقل است.

  اما در ایندوره از رقابت ها، علی زاکانی بحث وحدت را یک گام جلوتر برد.

او کناره گیری کرد تا نامزد جریان انقلاب با رای بالاتری از مردم مسوولیت بگیرد و با اقتدار بیشتر مشکلات و چالش های پیش روی مردم را حل کند.

  با این حال کناره گیری وی همراه با حل یک شبهه قدیمی، با نگاهی مبنایی و راهبردی بوده است.

وی اعلام کرد من از رقابت ها کناره می گیرم چون آقای رییسی مقبولیت بیشتری دارد پس اصلح است.

  به تعبیر دیگر صالح مقبول خودش اصلح است.

چون بیش از دیگران توانسته است در دلها نفوذ و اقناع عمومی کند.

البته فرقست بین محبوبیتی که با فریب توده ها همراه باشد و محبوبیتی از جنس مردم سالاری.

از اینجهت چون رییسی محبوبیت مردمی دارد، اصلح است.

   در این رابطه ممکن است چند شبهه به ذهن برسد که در ادامه بدان اشاره می شود.