اختروش یا کوازار چیست؟

در نیمه قرن بیستم به دنبال پیمایش های آسمان در طول موج های رادیویی علاوه بر کشف کهکشان های رادیویی تعدادی منابع رادیویی نیز کشف شد که منابع رادیویی ستاره گون نام گرفتند؛ چراکه برخلاف ستاره ها تصویر مریی نداشتند.

اختروش ها یا کوازارها هسته های فعال به شدت نورانی کهکشان های دوردست هستند و نام اختروش یا شبه ستاره برای این به آن ها داده شده است که اجرامی بسیار درخشان و نقطه ای همانند ستاره ها به نظر می رسند.

اختروش ها یا Quasar پیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مریی با انتقال به سرخ زیاد شناخته می شدند که به ستاره ها شبیه بودند.

باوجود بحث های مختلف بر سر وجودیت این شئ آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده است که ابر سیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است.

ماهیت واقعی اختروش ها به درستی شناخته شده نیست اما براساس آخرین مطالعات، اخترشناسان به این نتیجه رسیده اند که انرژی عظیم اختروش ها از فروریزش مواد داخل اَبَرسیاه چاله مرکزی کهکشان های جوان تامین می شود.

ستاره شناسی به نام Maarten Schmidt در سال 1963 کشف کرد که درخشان ترین خطوط نشری در طیف اخترنماها به خطوط نشری هیدروژن اتمی عادی تعلق دارد منتها با انتقال به سرخ طیفی فوق العاده زیاد.