از داس تا ساطور؛ نقص قانون یا فقر فرهنگی

شوک اواخر اردیبهشت 1400 خبر قتل بابک خرمدین فیلمساز ایرانی بود، وزنه سنگین شگفتی ماجرا در این مسئله بود که قتل توسط پدر و مادر بابک، آنهم به شکلی فجیع رخ داده بود و عجیب تر آنکه از پشیمانی یا هر احساس بد دیگری در آن دو اثری نبود.

- ایسنا/مرکزی شوک اواخر اردیبهشت 1400 خبر قتل بابک خرمدین فیلمساز ایرانی بود، وزنه سنگین شگفتی ماجرا در این مسئله بود که قتل توسط پدر و مادر بابک، آنهم به شکلی فجیع رخ داده بود و عجیب تر آنکه از پشیمانی یا هر احساس بد دیگری در آن دو اثری نبود.

ولی متاسفانه قصه خرمدین قصه جدیدی نبود، حدود یک سال پیش، در خرداد 1399 نیز ماجرای قتل دختر نوجوان تالشی توسط پدرش کشور را در بهتی عمیق فرو برد.

این بهت همراه با عصبانیت در واکنش های مردم به این دو قتل و قتل های مشابه همواره دیده شده و در شبکه های اجتماعی می توان این واکنش ها را به اشکال و زبان های مختلف مشاهده کرد.

دو نکته ای که بیش از همه چیز اسباب بهت و عصبانیت نسبت به این وقایع را در مردم فراهم می کند عدم پشیمانی عاملان جنایت از کرده خود و عدم بازدارندگی قانون در قبال اینگونه اقدامات است.

این ناتوانی قانون در بازدارندگی آنجا خودنمایی می کند که پدر رومینا با تکیه بر همین نقیصه دست به جنایت می زند.