تاثیر چرای بیش از حد در پوشش گیاهی یک منطقه نیمه خشک

پژوهشگران با انجام یک مطالعه تاثیر چرای بیش از حد را در دشت گلبهار در شمال شرقی ایران مورد بررسی قرار دادند.

- پژوهشگران با انجام یک مطالعه تاثیر چرای بیش از حد را در دشت گلبهار در شمال شرقی ایران مورد بررسی قرار دادند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، چرای بیش از حد دام؛ یکی از مهم ترین عوامل تخریب پوشش گیاهی در مناطق خشک و نیمه خشک است.

تغییرات آنی اجتماعات گیاهی، پس از چرای بیش از حد در اکوسیستم های خشک تخریب شده، در ایران به ندرت مطالعه شده است.

با توجه به همین مسئله؛ پژوهشگران دانشگاه فردوسی مشهد، دشت گلبهار واقع در شمال شرقی ایران را قبل و بعد از چرای بیش از حد، بررسی کردند.

در این مطالعه از اردیبهشت تا خرداد 1396 تغییرات ترکیب و تنوع گونه ای قبل و بعد از چرای بیش از حد، در 100 قاب تصادفی (یک متر در یک متر) در این منطقه مورد ارزیابی قرار گرفت.

بررسی های این مطالعه نشان داد که فرم زیستی گیاهی غالب در منطقه مورد بررسی، گیاهان تروفیت هستند که پس از چرای بیش از حد، کاهش می یابند.

تروفیت ها گیاهان زودگذری هستند که حدود یک تا دو ماه عمر می کنند.

همچنین در این مطلعه عنوان شد که ترکیب اجتماعات گیاهی منطقه پس از چرای بیش از حد، بدون تغییر باقی مانده است.