کلاس درسی که جایش را با خانه عوض کرد/ معلمی که برای دانش آموزانش غم نان دارد

خانه ای آجری و نمور، پله های ساخته نشده و سقفی که چکه می کند، حمامی در کار نیست و درسی که ماهیتش را از دست می دهد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از شیراز، 15 ماهی می شود که با آموزش مجازی اولویت داده شد.

اینها را اسلامی می گوید، معلمی که حالا دیگر تنها معلم نیست، مادری است که برای دانش آموزانش غم نان دارد و استرس ناآرامی هایی که گریبانشان را بدجوری گرفته است.

مدرسه در منطقه ای حاشیه ای و تقریبا محروم واقع شده است، اکبرآباد و جوادیه، معلم می گوید سال تحصیلی مجازی که آغاز شد کم کم همه چیز رنگ باخت، شاگردانی که در کلاس حضوری، زرنگ و پر جنب و جوش بودند حالا کمتر در کلاس مجازی حاضر می شدند، اوایل عصبانی می شدم و از اینکه آنلاین نمی شدند گله و شکایت می کردم.

اسلامی با دلی پر درد ادامه می دهد: کم کم دیدم چاره ای نیست آدرس دانش آموزانم را پیدا کردم و تک تک به درب خانه شان رفته و جستجوی احوال شان شدم، سوال بزرگی همراه با کمی چاشنی عصبانیت در ذهنم بود که چرا دانش آموزان درس خوان کلاس دیگر پیدایشان نیست.

این معلم دلسوز در ادامه توضیح می دهد: با دیدن اولین و دومین خانه متوجه وخامت اوضاع شدم، خانه هایی دیدم که واقعا خانه نبودند! داشتن در و دیوار و یک سقف را نمی توان خانه نامید، دانش آموزانی که بی سرپرست یا بدسرپرست بودند، برخی پدران به دلیل کرونا �