لب کارون... چه خشک، چه تاول، چه تشنه...

پرآب ترین، بزرگ ترین و طولانی ترین رودخانه ایران؛ تعبیرهایی برای رودخانه کارون هستند، رودخانه ای که در طول این سال ها آن قدر آب رفته و خشک شده که اگر کسی از گذشته آن چیزی نداند، - شاید این تعابیر کمی برایش دور از ذهن باشد.

به گزارش ایسنا، رودخانه کارون با طول حدود 950 کیلومتر، از زردکوه استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه می گیرد، از دل خوزستان می گذرد و به خلیج فارس می ریزد اما شاید گذرش از شهر اهواز بیشتر از هر جای دیگری به چشم بیاید؛ آنجا که شهر را دو نیم می کند، 10 پل از روی آن عبور می کند و البته آنجا که لبِ کارون، چه گل بارون است.

چند سالی است که خشکسالی به جان کارون افتاده و حرف و حدیث های انتقال آب به فلات مرکزی هم قوز بالا قوز شده است؛ انگار جانش دارد می رود.

نمی شود که اگر می شد شاید کف کارون را سیمان می ریختند، کاشی می کردند، چند تا ماهی هم در آن می انداختند و می گفتند این هم از کارون؛ دل تان خوش باشد.

وضعیت رودخانه کارون با آنهمه کبکبه و دبدبه به جایی رسیده که مردم اهواز در میان آن قدم می زنند، ماشین های سنگین در بسترش خاک برداری می کنند، کشاورزان کف آن را محل کشت کرده اند و البته قایق ها میان گل و لایش گیر می کنند؛ عجیب نیست اگر چند وقت دیگر هم اتوبانش کنند، بالاخره هیچ که نباشد طول و عرض خوبی دارد! شرایط نامطلوب بارندگی در