محمد رضا باطنی؛ از پادویی بازار تا استادی ام.آی.تی/ زبان شناسی که قربانی انقلاب فرهنگی شد

در 47 سالگی بازنشسته شد در حالی که استمرار فعالیت او در 40 سال بعد نشان داد چشمه خلاقیت او همچنان جوشان بود - عصر ایران؛ مهرداد خدیر- دانش آموزان دبیرستانی در درس بیست و سوم کتاب درسیِ تاریخ درباره انقلاب فرهنگی در ایران چنین می خوانند (و لابد باید همین را از بر کنند و طوطی وار پاسخ دهند و به لطف آموزش و آزمون مجازی از روی کتاب در جواب سؤالی درباره آنچه به نام انقلاب فرهنگی شناخته شده بنویسند): در تاریخ انقلاب، پاک ساز ی گروه های های معاند که در مراکز دانشگاهی نفوذ کرده بودند و همچنین ایجاد تحول در درس های آموزش عالی با عنوان انقلاب فرهنگی شناخته می شود.

اما اگر انقلاب فرهنگی همین بود و می خواست گروه های معاند را پاک سازی و متون درسی را متحول کند با دکتر محمد رضا باطنی چه کار داشت تا نامی در اندازه و آوازه او که با علم زبان شناسی در ایران گره خورده بود به بازنشستگی اجباری تن بدهد و یک چند مدیر کارخانه گچ و بعد از آن افسرده شود و اگر سرگرم ترجمه و فرهنگ نویسی نمی شد در همان میان سالی از پا می افتاد.

از محمد رضا باطنی حرف می زنم.

مرد خود ساخته ای که تعبیر دکتر محمد علی موحد درباره نجف دریابندری بر پایه سخن نظامی - استادِ خودکِشته و خود دِرَویده و کباب از رانِ خود خورده او را نیز می سزد.